prania, świąteczne <br>granatowe ubranie, tak porządnie zawsze poukładane książki, <br>wszystko walało się teraz na ziemi, zmięte i rozrzucone. <br>Spojrzała z przerażeniem na Felka i uspokoiła się <br>natychmiast: widocznie nie było w tym nic groźnego, bo <br>Felek nie zdawał się tym martwić. Przyglądał się <br>wszystkiemu z wyraźnie kpiącym uśmieszkiem. <br><br> - Może jeszcze walizeczka - proponował <br>uprzejmie żandarmom.<br><br>Oficer obrzucił go wściekłym spojrzeniem. <br><br>- Obszukać całe mieszkanie! - zakomenderował. <br><br><br>Żandarmi zabrali się do pierwszego z brzegu łóżka. <br>Teraz dopiero Felek zmarszczył z niezadowoleniem brwi. <br><br>- Po co to panom? - zaoponował. - Przecież <br>ja jestem tu tylko sublokatorem! Nie chowałbym chyba po cudzych <br>łóżkach! Porozbudzacie dzieci! <br><br>- Milczeć! - wrzasnął oficer. - Nikt