na żadną z nich nie można było liczyć. Wsunął więc notes do teczki z książkami szkolnymi i przeszedł do przedpokoju.<br>Mroczny był i tak zawalony różnymi gratami, że z trudem można się w nim było poruszać. Ogromna szafa zabierała miejsca najwięcej. Przy niej piętrzyły się różnych rozmiarów kufry, kosze i walizki. Pod drugą ścianą stało składane i w tej chwili jeszcze nie posłane żelazne łóżko. Spały na nim ciotki Dąbrowskie.<br>Jedna z nich, ciotka Fela, niska i gruba, wychylała właśnie spoza drzwi kuchennych kwadratową głowę w papilotach. Robiła wrażenie bardzo wystraszonej. Ujrzawszy Jerzego poczęła mu dawać na migi do zrozumienia, żeby