i<br>ludowych organizacji<br>polskiego podziemia. Także w 1942 roku komitet pomocy<br>mieszkańcom getta<br>utworzyli warszawscy komuniści. Trzeba bowiem pamiętać, iż<br>terror okupanta,<br>dyskryminacja, więzienia i obozy czy egzekucje nie zahamowały żywiołowego<br>kształtowania się różnych organizacji politycznych, wojskowych i samopomocy<br>w Polsce lat 1939-1941.<br> W warszawskim getcie była to rozpaczliwa walka o prawo do<br>życia. Dzięki<br>wyjątkowej prężności i elastyczności ukształtowany stosunkowo<br>szybko ruch<br>oporu zajął się m. in. obroną egzystencji mieszkańców getta,<br>poza bezpośrednią<br>kontrolą poczynań okupanta. Była to więc działalność polityczna, gospodarcza,<br>społeczna i kulturalna. Jeśli dodać do tego nieśmiałe początkowo<br>próby działalności zbrojnej, to obraz będzie prawie kompletny