domu, niemiecki i polski z konieczności. Z zawodu, z przekonania, z całej psychicznej konstrukcji był wygnańcem. Dzierżawił młyn wodny na Baranowie, pod Wrzosowem. Za okupacji młyn poszedł pod przymusowy zarząd. Wysadzony z siodła Pożarski przeniósł się do samego Wrzosowa, kupił połowę pożydowskiego domu i siedział cicho. Żył skromnie z handlu walutą i lekcji języków. Dopiero zimą czterdziestego piątego rozpoczął picie długodystansowe. Było to picie melancholijne i zarazem pokutne. Ci, co mieli okazję widzieć Pożarskiego, jak raczy się alkoholem, opowiadali, że nie było w tym nic wulgarnego. Używali naturalnie różnych określeń, ale odczucie było jedno - boży pijak, święty pijak, człowiek udręczony. <br><br>Tuż