ona osobą najbliższą, jak sam twierdzi - rodzajem duchowego przewodnika. Znała Murnaua i Langa, pracowała z nimi, a jednocześnie - uciekając z Niemiec w 1933 roku - była wolna od ponurej spuścizny lat późniejszych. Jej właśnie dedykował Herzog Zagadkę Kaspara Hausera (podobnie Wim Wenders - Paryż - Teksas), a udział Lotte Eisner w przygotowaniu Nosferatu - wampira przekraczał ramy przyjacielskiej konsultacji. Eisner wspomina, z jakim przejęciem zareagował Herzog na wiadomość o śmierci Fritza Langa, tym większym, że uświadomił sobie, że myślał o starym mistrzu, jak o kimś już nieobecnym - a przecież mógł go poznać, odwiedzić.</><br><br><div><tit>Wyzwanie wobec przyszłości</><br>W miarę upływającego czasu postawa Herzoga jako twórcy, artysty