firankami, w łazience i wszędzie, gdzie się dało. Psa oczywiście nie było.<br>- Bardzo mi przykro, że pana obudziłem - powiedział dyrektor. - Doprawdy nie wiem, jak się mam tłumaczyć. Ale widzi pan, z pańskiego pokoju rozlegało się warczenie. Myśleliśmy, że to jakiś pies...<br>- To nie pies - powiedział Ferdynand. - To ja. Czy to warczenie nie było podobne do warkotu?<br>- Możliwe, że było - zgodzili się dyrektor i portier.<br>- Proszę panów, to ja - powtórzył jeszcze raz z nie ukrywaną dumą Ferdynand. - Mnie się stale śni, że jestem samolotem. Czy to było takie:<br>- Wrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr?<br>- Właśnie. Takie:<br>- Wrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr! - zawarczeli jednocześnie portier z dyrektorem.<br>- Jak panowie to ślicznie robią