laboratoryjnego użycia (rys. 11.3): 1) klasyczna procedura Panyima i Chalkleya [154], w żelu zawierającym kwas/mocznik (ang. &lt;foreign lang="eng"&gt;acid/urea-PAGE&lt;/&gt;), 2) Laemmliego [114], w żelu z siarczanem dodecylu sodu (SDS), jako popularna metoda PAGE-SDS (ang. &lt;foreign lang="eng"&gt;SDS-PAGE&lt;/&gt;) oraz 3) technika Zweidlera [213], która pozwoliła wykryć, rozdzielić i zanalizować warianty histonowe. Wykorzystuje ona wędrówkę elektroforetyczną tych białek w żelu poliakrylamidowym, zawierającym kwas-mocznik-Triton X-100 (ang. &lt;foreign lang="eng"&gt;acid-urea-Triton&lt;/&gt;; skrót - AUT-PAGE). Kombinacje dwóch z tych trzech systemów znalazły zastosowanie w dwuwymiarowej elektroforezie histonów, która oddała również wielkie usługi w rozszyfrowaniu niejednorodności i zmienności poszczególnych frakcji histonowych.<br>&lt;gap&gt;&lt;tit1&gt;Sekwencje aminokwasowe