się przyznać... <br>- Ta pani Ewelina to jest moja ciocia? - usłyszała i skurczyła się w sobie. - A pani?<br>- Ja - Hanka zawahała się. - Kiedy byłaś mała, mieszkałyśmy razem. Naprawdę nic nie pamiętasz? Nie pamiętasz mieszkania na Krakowskim Przedmieściu?<br>- Nie. Myślałam, że zawsze mieszkałam na Chopina... <br>- Miałaś śpiącą lalkę... czesałaś ją, zaplatałaś jej warkocze... <br>- Nie pamiętam - odrzekła wolno Zuzia. <br>- Pierwszego dnia urwałaś jej głowę i była awantura, nawet dostałaś w pupę. A potem zaniosłyśmy ją do kliniki lalek na Poznańskiej. W drodze powrotnej pogodziłyśmy się, kupiłam ci loda. Takie rzeczy zostają w pamięci na zawsze. Przypomnij sobie! Przypomnij sobie, jak ta lalka miała na