tułowia śpiącego.<br> "Jeśli ojciec śpi tak samo twardo jak pan Smuga, to niedługo pożyjemy<br>w Australii - osądził w końcu Tomek - bo na przykład zaśniemy gdzieś w<br>stepie, a zbudzimy się w żołądkach dzikich dingo. Będę musiał czuwać<br>nad nimi".<br> Tomek urozmaicał sobie czas podobnymi rozmyślaniami, nie<br>przypuszczając, że to właśnie wartki potok jego pytań spowodował<br>senność opiekuna. Łowcę, który bez wysiłku potrafił przez całe tygodnie<br>tropić dzikie zwierzęta, zmógł nawał pytań czternastoletniego ciekawego<br>chłopca i w końcu zasnął ze zmęczenia.<br> Mijała godzina za godziną. Smuga spał bez przerwy. Tymczasem pociąg<br>zbliżał się do Triestu. Pasażerowie zaczęli już przygotowywać się do<br>wysiadania