lęku przed grzechem śmiertelnym... Adaś całymi dniami z nim dyskutuje... Choć teraz on tu już tylko sypia, dni spędza w domu u swych religijnych rodziców. Tak... ale te noce, kiedy są tylko we dwóch, na całym oddziale kliniki tylko we dwóch, jak na bezludnej wyspie - mogą być zajmujące. Doprawdy - nie warto opuszczać szpitala. Chłopiec o dziesiątej wraca do domu. Cóż to, czyżby chodziło tylko<br> &lt;page nr=62&gt;<br> o noc... żeby chłopiec nie zostawał w domu na noc?... Spanie w domu okazuje się więc najniebezpieczniejsze... W każdym razie Adaś zostaje sam na całe trzy dni... ze swoimi książkami, notatkami, rozpoczętą powieścią... i z Biblią leżącą