że to oznacza koniec dzierżawy. Nie miał też złudzeń co do tego, że wszystko, co włożyli w tę fabryczkę, przepadnie. Doradzał Ewelinie, aby część gotówki ulokować gdzie indziej, ale ona każdy grosz ładowała w unowocześnianie swojego imperium. No to i doczekała się. Wyjdą z tego goli i bosi. Ale może warto było się w to bawić, w końcu udało im zrobić z tej ruiny coś co jest dowodem na to, jaką przewagę ma inicjatywa prywatna nad uspołecznioną. Gdyby nie zapał Eweliny, do tej pory w wyrobiskach cegielni stałaby woda i porastałyby ją chwasty. To była taka ich drobna potyczka z socjalizmem