czysta przytomność'. Jak widać z powyższej analizy, relacja 'bycia' i człowieka <br>w myśli Heideggera, podobnie jak relacja 'jaźni jednostkowej' i 'nicości <br>absolutnej' w filozofii Nishidy nie może być sprowadzona ani do immanencji, <br>ani do transcendencji. <br>Bardzo istotną różnicą między Nishidą a Heideggerem jest brak w myśli <br>Heideggera refleksji na temat wartości współczucia wynikającej ze struktury <br>rzeczywistości jako 'absolutnie sprzecznej samotożsamości'. Wynika to z faktu, <br>że Heidegger nie do końca zgłębił 'logikę paradoksu' i jej konsekwencje. Można <br>powiedzieć, że zatrzymał się on niejako na pierwszym etapie, a mianowicie na <br>negacji wszelkich wartości posiadających antytezy, a więc będących rezultatem <br>&lt;page nr=302&gt;<br>uprzedmiotowiania 'bycia'. Dla Heideggera