terminach użyteczności. Wobec tego decydent może prawdopodobnie być przez swego doradcę prowadzony co najwyżej w następujący sposób. Przypuśćmy, że aspekty, ze względu na które decydent ocenia konsekwencje swoich działań, są ponumerowane od 1 do n. ((...)) Wówczas rezultaty jego współpracy z ekspertem mogą być reprezentowane przez:<gap>. W powyższym wyrażeniu u, jest wartościowaniem konsekwencji ze względu na ich i -ty aspekt (na przykład rozmiar bezrobocia, zanieczyszczenie atmosfery lub nakłady finansowe). Jeśli funkcje u, posiadają własności użyteczności, problem decyzyjny (1) może zostać uproszczony do postaci:<gap>. Innymi słowy, niepewność zostaje wyeliminowana dzięki oszacowaniu prawdopodobieństw warunkowych ze względu na a . Decydentowi pozostaje ustalenie uporządkowania preferencyjnego ze