będzie i tak. A zatem - jutro rano, o jedenastej.<br>Obie delegacje w milczeniu uścisnęły sobie dłonie. Czarny sześcioosobowy Fiat półkolem cienistego nadbrzeża miękko potoczył się w stronę mostu Iena.<br>&lt;tit&gt;V&lt;/&gt;<br>- Towarzysze! Tak nie można! Proszę zapisywać się do głosu. Musi być przecież jakiś porządek!<br>- To go pilnujcie, towarzyszu! To już wasza rzecz. Na to obrali was przewodniczącym. Zapisujcie. Tylko tak, żeby każdy mógł się wypowiedzieć całą gębą. Ty masz zdanie takie, a ja mam takie. A wymachiwanie dzwonkiem jak w kapitalistycznym parlamencie, tak że nie słychać nikogo - cóż to za porządek?<br>- Towarzysze! Proszę o spokój! Głos ma towarzysz Lerbier.<br>- Ja, towarzysze