widywałam dotychczas z robótką <br>w ręku, sama szyła jej koszulki, obrębiała pieluszki <br>i kocyki, robiła szydełkiem włóczkowe kaftaniczki, <br>czapeczki i buciczki, pikowała błękitną atłasową <br>kołderkę. <br><br>Przez cały czas szycia tej wyprawki siedziałam oczywiście <br>przykucnięta u jej nóg, z Jasią na kolanach. <br><br>Byłam tak oszołomiona swoim szczęściem, że nie <br>odzywałam się wcale. Nie odrywałam tylko oczu od tych <br>wszystkich prześlicznych maleńkich rzeczy, które robiła <br>mama. <br><br>Za to mama mówiła przez cały czas. Była jakaś <br>dziwnie ożywiona i podniecona, miała bardzo błyszczące <br>oczy i ciemne rumieńce na policzkach i szyła tak prędko, <br>jakby się bała, że nie zdąży. <br><br>Mówiła o tym, że Jasia to