dla Uchodźców. Przestrzeń podzielona na biuro i małą poczekalnię. Grudniowy ranek. Dziewiąta. Od lewej pojawia się PANI BOGUSIA, pierwsze poważniejsze zmarszczki na szczudłach; od prawej i to równocześnie, wpadają do poczekalni zmarznięci uchodźcy. Gwar. PANI BOGUSIA zdejmuje buty i trzymając je w ręce podbiega do drzwi i nadsłuchuje.<br>GŁOSY<br>I wciąga nosem powietrze przez dziurkę od klucza Panowie! Jak pragnę Boga, pachnie fajkami prosto z Ameryki!<br>II Kobieta broniąc się przed oddechem I-go Jak na raziepańskim... alkoholem. Pfe!<br>III Kolega był ciężko ranny... w pewnym sensie bohater...<br>II Przepraszam, nie wiedziałam.<br>IV Co ona... tamta... sobie myśli?! Że my tu