Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
zasadzie dodatniego sprzężenia zwrotnego.
Ryzykowniejsza będzie przygoda z nowoczesną, gdzie Pimko musi zaryzykować i stać się niejako stroną, co w końcu doprowadzi go do klęski. Zasada Pimczynej manipulacji pozostaje jednak podobna: profesor pragnie wytworzyć układ, który będzie się sam podtrzymywał i napędzał.
Opierać się on będzie na opozycji nowoczesności (którą wciela najpełniej pensjonarka Zuta, córka inżynierostwa Młodziaków) oraz staroświeckości (reprezentowanej przez paradoskalną parę Pimki i... bohatera). Pomniejszony trzydziestolatek nie pozwolił się bowiem wciągnąć bez reszty w pojedynek Miętusa z Syfonem... jako "arbiter" zachował - mimo wszystko - neutralność, z czego Pimko zapewne zdał sobie sprawę, po cóż by go bowiem prowadził teraz do
zasadzie dodatniego sprzężenia zwrotnego.<br>Ryzykowniejsza będzie przygoda z nowoczesną, gdzie Pimko musi zaryzykować i stać się niejako stroną, co w końcu doprowadzi go do klęski. Zasada Pimczynej manipulacji pozostaje jednak podobna: profesor pragnie wytworzyć układ, który będzie się sam podtrzymywał i napędzał.<br>Opierać się on będzie na opozycji nowoczesności (którą wciela najpełniej pensjonarka Zuta, córka inżynierostwa Młodziaków) oraz staroświeckości (reprezentowanej przez paradoskalną parę Pimki i... bohatera). Pomniejszony trzydziestolatek nie pozwolił się bowiem wciągnąć bez reszty w pojedynek Miętusa z Syfonem... jako "arbiter" zachował - mimo wszystko - neutralność, z czego Pimko zapewne zdał sobie sprawę, po cóż by go bowiem prowadził teraz do
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego