Jadwigę. Nie widziałyśmy się strasznie dawno, chyba od matury. Była w za dużej męskiej marynarce, w dżinsach i w tenisówkach. Nie zmieniła się. Zawsze w szkole ubierała się po sportowemu. <br>- Właśnie wróciłam ze Szczyrku - zagadała do mnie wesoło, jakbyśmy widziały się ostatnio parę godzin, a nie parę lat temu. <br>- Na wczasach? - zapytałam. To było pierwsze, co mi przyszło do głowy.<br>- No, coś ty! - oburzyła się. - Latałam.<br>- Na paralotni - wyjaśniła, widząc moją zdziwioną minę. - A może też byś chciała latać? - zapytała.<br>Od razu zrozumiałam, że czegoś takiego właśnie mi trzeba. Czegoś tak szalonego, dostatecznie silnego, żeby zagłuszyć myśli o Robercie.<br>Zapisałam się