roku spłonął Teatr Rosyjski. Wspomniane kłopoty Goethego z weimarskim teatrem odbijają zaś charakterystyczne bolączki teatrów prowincjonalnych. Nowy, bardziej dynamiczny styl wkraczał do niemieckiego teatru dopiero wraz z wprowadzaniem sztuk Calderona w przekładach Schlegla i Tiecka (1809-1812). W 1821 roku Berlin otrzymał nowoczesny teatr zaprojektowany przez Karla Schinkla, architekta, który wcześniej był twórcą znakomitych teatralnych obrazów - do Czarodziejskiego fletu (1815), do Dziewicy Orleańskiej Schillera (1817) i do Kasi z Heilbronn Henryka Kleista (1818).<br>[Dygresja: Dość powszechnym obyczajem było zatrudnianie się wybitnych artystów przy tworzeniu dekoracji teatralnych - w Polsce na przykład wspaniałe dekoracje do inscenizacji Wojciecha Bogusławskiego malował Antoni Smuglewicz, zachwycała także