się jego upodobanie do ryzykownych wyzwań, współczucie i łatwość nawiązywania kontaktów z "prostymi" ludźmi oraz naturalne poczucie sprawiedliwości. A także nieludzki wręcz dynamizm, o czym z uznaniem mówią nawet jego polityczni przeciwnicy. <br>Największe sukcesy odnosił, łącząc jedno i drugie. Jako sekretarz stanu ds. pracy pod koniec lat 60. zaprojektował i wdrożył jeden z najlepszych w Europie systemów zasiłków dla bezrobotnych. Jako minister rolnictwa na początku lat 70. był ukochanym przez francuskich chłopów obrońcą ich interesów na forum rządu i Europy. Tyle dotacji, ile dla nich wywalczył, nie mieli nigdy przedtem i nigdy potem. <br>Z drugiej strony fascynowała go ekonomiczna skuteczność Brytyjczyków