morskiej podróży<br>o tym że jak miał piki<br>nie trzeba było zaczynać<br>o tym że wódka najlepsza<br>po winie boli głowa<br>o dziewczynach<br>owocach<br>o życiu&lt;/&gt;<br>Niby, skąd wie? Skąd ta wewnętrzna pewność? Skazańcy skracali sobie czas oczekiwania, nie rozmawiając wszak o sprawach ostatecznych? Tak się umówili? Pewność poety jest wewnętrznym, silnym przekonaniem. Następna część wiersza rozpoczyna się w ten sposób, jakby z faktu tych rozmów niczym przy wódce a nie w nocy przed egzekucją, wynikało zadanie dla ocalonego, dla poety:<br>&lt;q&gt;a zatem można<br>używać w poezji imion greckich pasterzy<br>można kusić się o utrwalenie barwy<br>porannego nieba<br>pisać o miłości