niedzielę, zapamiętałem ten dzień doskonale, bo działo się to nazajutrz po balu pożegnalnym i w kilka dni po ogłoszeniu wiadomości o powstaniu w Pradze czeskiej Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji i jego zbrojnego ramienia pod dowództwem generała Andrzeja Własowa, a w miesiąc po wymuszonym samobójstwie marszałka Erwina Rommla (a słuchaliśmy tych wiadomości z wypiekami na policzkach, bo wiedzieliśmy, że wszystko to może mieć wpływ także i na nasze przyszłe losy!), teraz więc często zmieniałem miejsce w wiozącym nas autobusie i spytawszy o pozwolenie, siadałem na wolnym miejscu przy Felku, i swoim wpatrywaniem się w niego i milczeniem wymogłem na nim najpierw kilka