widmo<br>śmierci. Żelazo dzieła ognia dopełnia. Ogień żarłoczny<br>wiatrem gnany wznosi się ku szczytom pałaców i grąży je<br>w ponurych swych wirach."&lt;/&gt;<br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;III&lt;/&gt;<br><br> Oto słowa Eneasza - uchodźcy. Rozumiesz, kochany<br>Francesco, cierpienia emigrantów i współczujesz z nimi.<br> Chciałbym Ci przypomnieć piękną eklogę Wergilego<br>- czy pozwolisz?<br> "Meliboeus: - O szczęśliwy Titirusie, spoczywając pod<br>wiązem cienistym wygrywasz sielskie melodie na tej piszczałce -<br>my, wygnańcy z ziemi ojców, opuszczamy nasze<br>słodkie sioła, opuszczamy ojczyznę! - ty, spokojny, pod<br>gęstwiną liści, uczysz lasy powtarzać imię pięknej Amarillis.<br>Nie zazdroszczę Ci twego szczęścia. Raczej mnie twoje<br>szczęście zdumiewa, gdy mam przed oczami obraz owych<br>klęsk, które spadły na naszą