Typ tekstu: Książka
Autor: Brzechwa Jan
Tytuł: Liryka mojego życia
Lata powstania: 1921-1969
pustoszył, i chłostał
Ciało ludzkie na ziemi.

A ja stoję na wichrze,
I spoglądam, i milczę,
I mam życie najcichsze,
I mam życie najmilsze.

A wam wszystkim być musi
Coraz gorzej, nie lepiej,
Boście niemi i głusi,
Boście głusi i ślepi,

Bo i nas was już czas też,
Dmie już wicher za wami,
A przede mną Różpasterz
Świat zamiata różami.



ROZSTANIE Z CIENIEM
Los coraz zawilszy -
Zmień się, losie, zmień się jeszcze raz!
Dzień tonie w odwilży...
Czemuś, dniu mojego szczęścia, wcześnie zgasł?

Cień stygnie na zimnie,
Chociaż mimowolnie obok padł -
Leż, mój cieniu, przy mnie.
I przedłużaj moje ciało w
pustoszył, i chłostał<br>Ciało ludzkie na ziemi.<br><br>A ja stoję na wichrze,<br>I spoglądam, i milczę,<br>I mam życie najcichsze,<br>I mam życie najmilsze.<br><br>A wam wszystkim być musi<br>Coraz gorzej, nie lepiej,<br>Boście niemi i głusi,<br>Boście głusi i ślepi,<br><br>Bo i nas was już czas też,<br>Dmie już wicher za wami,<br>A przede mną Różpasterz<br>Świat zamiata różami.&lt;/&gt;<br><br><br><br>&lt;div sex="m"&gt;&lt;tit&gt;ROZSTANIE Z CIENIEM&lt;/&gt;<br> Los coraz zawilszy -<br>Zmień się, losie, zmień się jeszcze raz!<br> Dzień tonie w odwilży...<br>Czemuś, dniu mojego szczęścia, wcześnie zgasł?<br><br> Cień stygnie na zimnie,<br>Chociaż mimowolnie obok padł -<br> Leż, mój cieniu, przy mnie.<br>I przedłużaj moje ciało w
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego