Kabała), wątki erotyczne (z przewagą erotyzmu perwersyjnego) oraz odpryski lektur filozoficznych autorki.<br> Jerzy Jarzębski, zafascynowany sztuką pisarską Gretkowskiej, dostrzegł w jej utworach ścieżkę wtajemniczenia pomiędzy "szminką a puderniczką".<br> W jej prozie natrafiamy czasem na małe iluminacje - koncepty, anegdoty czy znaczące fragmenty codzienności, przez które prześwituje magia czy obrazy zdradzające napięcie widzialnego i niewidzialnego, jak np. - w Tarocie paryskim - instalacja rzeźbiarza Xaviera, który zawiesił pod sufitem dziesiątki butów znalezionych na śmietniku i przeznaczonych dla aniołów.<br> Niemniej jednak w kolejnych tomach prozy Manueli Gretkow-skiej: My zdies' emigranty (1991), Tarot paryski (1993), Kabaret metafizyczny (1994) i Podręcznik do ludzi (1996) można odnaleźć ten