pies zajrzał przez drzwi, wszedł, węszy pod stołami, a lezie prosto w kąt, gdzie złożona sakwa. Tam stanął, obwąchał sakwę. Aż gospodarz fuknął: - Precz, pies. - Diego znowu się zaśmiał i pochwalił baranka, że smaczny.<br>Owszem, niezły - myślę - a w refektarzu &lt;page nr=8&gt; mojego klasztoru pewnie się teraz odmawia pacierz, siostrzyczki siadają do wieczerzy, mnie jednej nie ma, przeorysza blada i co się tam musiało dziać przez cały dzień - Diego, słuchaj, co z nami będzie - powiadam tak cicho, cichuteńko, żeby nikt nie usłyszał - co w klasztorze, Diego? - Chyba płaczą po tobie siostry zakonne. - Nie wiem, czy płaczą, co ty znowu, Diego, może niektóre, ale