ogniska. Jest niewyraźnie. <br>Żona wyjmuje z lustra świeże godziny, <br>Matka Boska oddycha pod kołdrą. <br>Budzik przeciera zaspane oczy, ktoś <br>przychodzi. Przychodzi mistrz ceremonii <br>z wyciętymi migdałkami, ledwo mówi. <br>Siada na podłodze po turecku i pokazując <br>na siebie mamrocze: umarła we mnie <br>babcia, lekka jak oddech. Otwieram <br>okno, żeby usłyszeć głos wieczności.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;Niepamięć&lt;/&gt;<br><br>Tyle jest rzeczy do nazwania <br>Ale nie nazwę ich <br>Ten ciepły poranek ta chłodna noc <br>Wszystko już stało się przeszłością <br>A jak wiadomo przeszłość nie istnieje <br>Siedzę piszę palę papierosy <br>Moja nadzieja (jedna z tych niewielu <br>dobrych godzin kiedy wierzę w siebie) <br>Tak jak przypuszczałem <br>Ma krótki oddech jej