bardzo powikłane uczucia. Aż któregoś &lt;page nr=24&gt; dnia, przystanąwszy zmęczona na moście - było już przedwiośnie i dzień słoneczny o łagodnym, odurzającym powietrzu - nagle, dla siebie samej niespodziewanie, uświadomiła sobie, że chyba nigdy już nie będzie jej dane wracać do domu wśród takiego spokoju, jaki towarzyszył jej powrotom dawniej.<br>Nie spędziła na Osiedlu wielu lat życia, przeciwnie - jeden zaledwie krótki rok. Lecz czas poprzedzający katastrofy liczy się nie ilością miesięcy, lecz rozległą miarą późniejszych cierpień i strat. Więc i pani Alicja we wspomnieniach przede wszystkim zżyła się z Osiedlem. Miała ostatecznie pięć prawie lat czasu, aby tamten króciutki okres sprzed samej wojny nasycić głębokim