ich poświęcił anegdotom o tym kanoniku, dostalibyśmy kilka kart świetnych z dziejów naszej humorystyki.<br>Jeszcze jedną lukę wymienić tu trzeba. Dotyczy ona nie Rzeszowskiego bezpośrednio, choć poniekąd z nim od dawna się wiąże: folklor górniczy, a raczej nafciarski. W pasie mianowicie podkarpackim, od Gorlic po Krosno, a właściwie po Ustrzyki, wiercono już około roku 1880 i na tle stale rosnącego przemysłu rozwinął się odrębny typ robotnika silnie związanego z wsią, bo często z chaty ojcowskiej chadzającego na robotę przy szybie. Na tle tych stosunków powstał swoisty folklor, którego nikłe pogłosy dostrzega się w powieściach nafciarskich, od Sewera po Kossowskiego, a którym