Typ tekstu: Książka
Autor: Miłosz Czesław
Tytuł: Traktat moralny. Traktat poetycki.
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1947
Autor: Miłosz Czesław
Tytuł: Traktat moralny. Traktat poetycki.
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1947
udami na tronie,
W pantoflach z puszkiem, czeka tajemnica
65
Na domokrążców gum i salwarsanu.
Tam nasz początek. Już miga iluzyon:
Max Linder krowę prowadzi i pada.
W ogródkach świecą przez zieleń lampiony.
Żeńska orkiestra w puzon, w puzon dmie.
70
Aż z rąk, pierścieni, gorsetów liliowych,
Z popiołu cygar, wije się, rozwija
Przez bory, lasy, góry i równiny
Komenda: "Vorwärts!" "En avant!" "Allez!"
To nasze serca, wapnem przysypane,
75
Na pustych polach, które zlizał płomień.
I nikt nie wiedział, czemu się skończyło
- Grała pianola - postęp i bogactwo.
Styl nasz, choć to jest przykre, tam się rodzi.
Bzyka pokorna lira wcześnie
W pantoflach z puszkiem, czeka tajemnica
65
Na domokrążców gum i salwarsanu.
Tam nasz początek. Już miga iluzyon:
Max Linder krowę prowadzi i pada.
W ogródkach świecą przez zieleń lampiony.
Żeńska orkiestra w puzon, w puzon dmie.
70
Aż z rąk, pierścieni, gorsetów liliowych,
Z popiołu cygar, wije się, rozwija
Przez bory, lasy, góry i równiny
Komenda: "Vorwärts!" "En avant!" "Allez!"
To nasze serca, wapnem przysypane,
75
Na pustych polach, które zlizał płomień.
I nikt nie wiedział, czemu się skończyło
- Grała pianola - postęp i bogactwo.
Styl nasz, choć to jest przykre, tam się rodzi.
Bzyka pokorna lira wcześnie
udami na tronie, <br>W pantoflach z puszkiem, czeka tajemnica <br> 65<br>Na domokrążców gum i salwarsanu. <br><br>Tam nasz początek. Już miga iluzyon: <br>Max Linder krowę prowadzi i pada. <br>W ogródkach świecą przez zieleń lampiony. <br>Żeńska orkiestra w puzon, w puzon dmie. <br><br> 70<br>Aż z rąk, pierścieni, gorsetów liliowych, <br>Z popiołu cygar, wije się, rozwija <br>Przez bory, lasy, góry i równiny <br>Komenda: "Vorwärts!" "En avant!" "Allez!" <br><br>To nasze serca, wapnem przysypane, <br> 75<br>Na pustych polach, które zlizał płomień. <br>I nikt nie wiedział, czemu się skończyło <br>- Grała pianola - postęp i bogactwo. <br><br>Styl nasz, choć to jest przykre, tam się rodzi. <br>Bzyka pokorna lira wcześnie
