sto lat. Ale skoro już zacząłem...&lt;/&gt;<br>Zacznę od tego, czego nie ma. Brakuje nam wspólnego dyskursu. System pojęć różni się kardynalnie. Weźmy idealną parę. Polak prowadzi dialog na kartezjańskim poziomie kategorii logiki, z uczuciem podchodząc do problemu sprzeczności, mając jasne wyobrażenie o własnych interesach. Rosjanin rozmyśla, biorąc za podstawę czynnik witalności - integrującej sprzeczności jako element "&lt;q&gt;żywego życia&lt;/&gt;" - która usuwa w cień kwestię interesów w imię sensu globalnego. Polski punkt widzenia jest dla Rosjanina wąski i nieprzyjemnie pragmatyczny. Odpowiednio, rosyjski punkt widzenia okazuje się dla polskiej świadomości niechlujnie niewyraźny i podejrzanie "totalny".<br>Chodzi przecież o dwa różne typy kultury i cywilizacji, których