ograniczają zakres pojęcia tylko do zjawisk porozumiewania się ludzi (stosując np. kwalifikator "ludzkie" do pojęcia komunikowania, czyli wprowadzając termin human communication). <br>Za tą różnicą definicji kryje się bądź ograniczenie komunikowania do znaków językowych lub im podobnych, jak to jest w humanistycznie zorientowanej teorii komunikowania, bądź - jak u cybernetyków i biologów - włączenie wszystkich form oddziaływania między dwoma układami (osobami, zwierzętami, maszynami), choćby nie miały one symbolicznego charakteru &lt;gap&gt;.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;1.2.2. INTENCJONALNOŚĆ KOMUNIKOWANIA&lt;/&gt; <br>Większość definicji pomija ten problem, niektórzy jednak autorzy przyjmują, że wszelkie interpretacje symbolicznego materiału zasługują na miano komunikowania; np. Anderson [1972: 5] określa komunikowanie jako dynamiczny proces, w którym człowiek