sobie sprawę z tego, iż w nauce posługujemy się dwoma językami (Carnap, 1959): językiem obserwacji (ang. observational language) i językiem teorii (ang. theoretical language). W języku obserwacji używa się terminów, które denotują obiekty fizyczne. Inaczej, dla opisu obserwowalnych rzeczy czy zdarzeń używa się w nim takich terminów, które oznaczają obserwowalne właściwości i relacje. Natomiast w języku teorii używa się terminów, które odnoszą się do nieobserwowalnych aspektów jakichś obiektów czy właściwości zdarzeń. Nietrudno podać przykłady terminów teoretycznych typowo psychologicznych. Są to np. ego, popęd, ekstrawersja, lęk, frustracja, inteligencja, potrzeba, autorytaryzm, jakość życia, dobrostan psychiczny, depresja. Jeżeli chcemy posługiwać się takimi terminami jak