fizycznego ze sportem wyczynowym procentowało obopólnymi korzyściami. Wybitni sportowcy znajdowali w akademiach dobre warunki do treningu i jednocześnie mogli się uczyć. Uczelnie natomiast mogły się pochwalić rekordzistami Polski i medalistami olimpijskimi. Na przełomie lat 50. i 60. warszawska AWF była kuźnią gwiazd lekkiej atletyki. To tu powstawały całe szkoły: pod wodzą Antoniego Morończyka - skoku o tyczce, Włodzimierza Drużbiaka - sprintu, Zygmunta Szelesta - rzutu oszczepem itd. Tu uczyli się i trenowali najwybitniejsi sportowcy z rekordzistą świata Januszem Sidłą na czele. W Gdańsku z kolei istniała silna lekka atletyka, w której brylowali Władysław Nikiciuk i Władysław Komar.<br>Po tylu latach z dawnej potęgi pozostało