w czasopiśmie "Życie Nadnoteckie" w 1976 r.<br> Mimo skromnego rozmiaru, książka poświecona Staszicowi jest bez wątpienia jednym z wartościowych opracowań, jakie ukazały się po ostatniej wojnie. Tolerancyjność (może czasem nawet nadmierna) redaktora wpłynęła nie tylko na jej ostateczny kształt, ale także na różnorodność koncepcyjną poszczególnych artykułów (od esejów literackich po wojującą publicystykę). Istnieje wiele sprzeczności pomiędzy stwierdzeniami zawartymi w poszczególnych opracowaniach, ale jest to w pewnym stopniu następstwem dopuszczania różnych konwencji pisarskich. Książka jest jednak kierowana do czytelników myślących i jeśli nawet nie wykryją oni pewnych fałszów, to z pewnością zastanowią się nad niejednymi sugestiami dotyczącymi zarówno biografii Staszica, jak i