samokrytyk czy też potępienia kolegów, którzy po październiku 1956 roku wystąpili z partyjnych szeregów.<br>Jedyny raz Komitet Wojewódzki usiłował naciskać na jej członków, aby relegowali ze Związku Stefana Kisielewskiego, ale pisarze nie poddali się naciskowi, wręcz odwrotnie - byli przeciwni tej dyspozycji. Stanowiliśmy solidarną grupę. Komitet musiał ustąpić.<br>To prawda, że wówczas do Związku należeli pisarze o głośnych w kraju i za granicą nazwiskach i walczyć z nimi było trudno. Każda szykana roznosiła się po całym świecie, dzięki czemu literaci zyskiwali coraz więcej popularności jako ofiary reżymu. To się ideologom nie opłaciło. Potępienie Kisielewskiego, zmuszenie do zamilknięcia Gałczyńskiego, ataki na Słonimskiego - po