chwilę w dyszlach, jakby znużony ponad siły, wreszcie, podgoniony ostro, ruszył wolno pod kran i wetknął pysk w kubeł. Wypiwszy do dna &lt;orig&gt;nadsiorbnął&lt;/&gt; wody z drugiego i włócząc za sobą uprząż poszedł w stronę otwartych drzwi stajni.<br>- Sporo przywiozłeś, Olek - rzekłem rozejrzawszy się w zasobach platformy.<br>- Wszystko kazała zabrać - rzekł woźnica. - Patrz pan, załadowałem nawet taborety z kuchni i półki z łazienki. Stara stała nade mną jak kat nad dobrą duszą.<br>- Nie bała się tak w biały dzień?<br>&lt;page nr=18&gt; - Pozwolenie dla niej dostał zięć od swego kolegi - rzekł Olek. Twarz miał kościstą, wychudłą, ściągniętą mrozem. Zrzucił czapkę. Sztywne od wapna włosy rozmierzwiły