wyleżyskowy charakteryzuje się większą produkcją kwiatów niż niewyleżyskowy. Ponadto osobniki rosnące w tych różnych miejscach osiągają maksymalne kwitnienie w różnym czasie. Adaptacja roślin do obecności pokrywy śnieżnej lub jej braku obejmuje przede wszystkim stadium siewki. Przeżywalność siewek jest wielokrotnie wyższa na wyleżyskach śnieżnych, niż poza nimi. Różnice w czasie kwitnienia wpływają na utrzymanie się tej różnicy. W warunkach eksperymentalnych różnice między tymi grupami roślin utrzymały się, co dało podstawę do wyróżnienia dwu ekotypów (ANTONOVICS 1978).<br>MCMILLAN (1967) obserwując behawior populacji tych samych gatunków w Teksasie i Meksyku stwierdza, że nie zauważa tak dużych różnic w gradiencie geograficznym, jak to stwierdzili inni