pan, panie Kozdroń.<br>KOZDROŃ<br>&lt;hi rend="italic"&gt;nerwowo nalewając sobie kawy&lt;/&gt;<br>Śliczne dzieci. Ja sam to zawsze mówiłem.<br>&lt;page nr=127&gt; NIBEK<br>A kto je urodził? Anastazja, panie Kozdroń, Anastazja. W nich powinniśmy czcić duszę, a nawet ciało naszej ukochanej zmarłej. Rozumie pan? A nie wyprawiać histeryczne ataki od lada głupstwa.<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Ciągle, aż do odwołania, słychać wprawki na fortepianie&lt;/&gt;<br>KOZDROŃ<br>Znowu pan zaczyna. Ledwo trochę doszedłem do równowagi, a pan znowu swoje. Czyżby pan naprawdę mnie podejrzewał?<br>NIBEK<br>Ja nic nie podejrzewam. Ale powiedz pan sam: czyż wszystko nie jest możliwym? Może moja nieboszczka żona miała dwóch kochanków: jednego dawniej, drugiego teraz.<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Z nagłym niepokojem&lt;/&gt;<br>Powiedz pan