skoro świt weźmiemy kurs na Egipt. I nikt nas nie zatrzyma, bowiem statek ów Maur ma szybki jak wicher, a Allach czuwa nad nim bezustannie. Tedy zgódźcież się panowie, bo jeśli misja nasza ma się powieźć, to na nic nam taki towarzysz, którego nieść będzie trzeba przez jaskinię, zawiązawszy mu wprzódy oczy i gębę.<br>Mądrze prawił i choć Gaston uważał, że słów mistrza nie powinno się wypaczać, tylko bez zastanawiania je realizować - przecież jednak go przegadali i wydzieliwszy Humbertowi jego część kosztowności i powierzywszy jego opiece rulon z pismem Magdaleny i Józefa, przez bramy sekretnie wypuścili. Pozostali bez szemrania wzięli swoje