się nad tym zastanawiać, alea iacta est...<br>Patrzę na zegarek. Oho, już na mnie pora. Schodzę z podwórka, idę na górę, biorę trzech wieszczów oraz notatki i bez żadnej tremy, bez zdenerwowania zmierzam dumnie do kaplicy odmienionej w salę odczytową. Z takim spokojem i świadomością swego czynu musiał zmierzać &lt;page nr=244&gt; naprzeciw wroga ksiądz Skorupka: Bóg i Ojczyzna tak chcą...<br>Już z dala dochodzi mnie gwar. Kaplica jest pełna. Ludzie są niezwykle ożywieni i podnieceni. Na moment wydostali się z tej niewoli. W tej chwili nie są niczym innym, jak słuchaczami odczytu, niewolnikami co najwyżej sali odczytowej, takimi samymi, jakimi byliby gdziekolwiek bądź