zwiemy firmamentem.<br><br>Jeżeli wszystkie kwiaty znamy po imieniu<br>I śmierć z miłością wiążem, niby narcyz z różą,<br>A śledząc serc i planet obroty w skupieniu,<br>Znużenie ciszą zwiemy, a niepokój burzą.<br><br>O, jeśli wszystko ma swój dźwięk, barwę lub imię<br>Na tej ziemi, co czarna błękitem oddycha,<br>Jak nazwać falę wrzącą, co przez piersi płynie,<br>A na usta jak gołąb wylatuje cicha?&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;DO ANNY&lt;/&gt;<br><br>Z okna Twego jak z szklanki wąskiej piję wino,<br>Błękitne i różowe, z gwiazdami, co płyną<br>Na dnie przejrzystym.<br><br>A Ty z serca mojego, co wrzące i gwarne,<br>Słodką, serdeczną dłonią zbierasz krople czarne<br>Jak łzy perliste