jego ciężkie kroki na kamiennych płytach i brzęk ostróg<br> GOSPODYNI<br> odwraca się za nim<br>Do widzenia z Waszą Królewską Mością!<br> ZABAWNISIA<br> tuląc się do Tatiany<br>Czemu on go nie bronił? Co to jest?<br><br>&lt;page nr=92&gt;<br><br> TATIANA<br>Cicho - cicho. Tak właśnie trzeba - tak jest dobrze - tak będzie zawsze...<br> Król wychodzi trzaskając drzwiami z wściekłością<br> KTOŚ NIEZNAJOMY<br> do Drabów<br>Dalej, panowie! Spełniajcie waszą powinność!<br> Draby rzucają się znów do Florestana i zaczynają go męczyć.Florestan ryczy z bólu<br> Kurtyna<br> Koniec<br><br><br>&lt;page nr=93&gt;&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div sex="m"&gt;&lt;tit&gt;W małym dworku><br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br> AKT TRZECI<br> Pokój dziewczynek. Jedno okno wprost. Na prawo i na lewo łóżka, bliżej widowni drzwi. Dywaniki. Ściany białe. Przez okno wpadają