się jednak tylko przerażającą mścicielką dawnych zbrodni); clou intrygi stanowi eliksir życia; jest cudowne odnajdywanie się zagubionych dzieci i braci oraz wątek jakby z Romea i Julii ze złożoną do trumny dziewczyną (który to motyw powinien tradycyjnie prowadzić do śmierci kochanków - a w Burgrafach zaskakuje szczęśliwym zakończeniem).<br>Zawarte w Burgrafach wskazówki inscenizacyjne podsumowują kilkunastoletnie doświadczenia teatralne Wiktora Hugo. Wizyjnej treści i ideowemu przesłaniu dzieła, z optymistycznym zakończeniem przystającym raczej epopei, odpowiadał odmienny niż dotychczas układ kompozycyjny (m.in. dramat składa się nie z aktów, lecz z "części").<br>Wzniosła saga, opowiadająca początki historii narodu, cierpiała na niedostatek dramatycznego napięcia. Didaskalia zostały rozbudowane