Typ tekstu: Książka
Autor: Zarzycki Jan
Kuryszko Jan
Tytuł: Anatomia mikroskopowa zwierząt i człowieka
Rok: 1995
na wewnętrznej powierzchni zębiny, tzn. od strony miazgi zęba.
W obwodowej części zębiny, zarówno w koronie, jak też w korzeniu, spotyka się miejsca, w których nie nastąpiło odłożenie związków mineralnych, ograniczone kulistymi powierzchniami zwapniałej zębiny. Miejsca te noszą nazwę zębiny międzykulkowej (dawniej zwano je przestrzeniami międzykulkowymi - spatia interglobularia).
Powstaje ona wskutek tego, że zębina narasta warstwowo i w taki sam sposób wapnieje. Jeżeli więc w pewnych miejscach danej warstwy nie nastąpi odłożenie związków wapnia, miejsca te nie mogą wapnieć, ponieważ rozpoczyna się proces wapnienia następnej warstwy. W obrębie korony zębina międzykulkowa ma postać przestrzeni o nieregularnym kształcie, leżących w pobliżu szkliwa i
na wewnętrznej powierzchni zębiny, tzn. od strony miazgi zęba.<br>W obwodowej części zębiny, zarówno w koronie, jak też w korzeniu, spotyka się miejsca, w których nie nastąpiło odłożenie związków mineralnych, ograniczone kulistymi powierzchniami zwapniałej zębiny. Miejsca te noszą nazwę zębiny międzykulkowej (dawniej zwano je przestrzeniami międzykulkowymi - &lt;foreign lang="lat"&gt;spatia interglobularia&lt;/&gt;).<br>&lt;page nr=118&gt; Powstaje ona wskutek tego, że zębina narasta warstwowo i w taki sam sposób wapnieje. Jeżeli więc w pewnych miejscach danej warstwy nie nastąpi odłożenie związków wapnia, miejsca te nie mogą wapnieć, ponieważ rozpoczyna się proces wapnienia następnej warstwy. W obrębie korony zębina międzykulkowa ma postać przestrzeni o nieregularnym kształcie, leżących w pobliżu szkliwa i
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego