w pokoju i jeszcze raz rozważam wszystkie za i przeciw. Potem - ma się ten gest - telefonuję do domu. Jest już szósta rano, niedziela czasu kalifornijskiego.<br> Krystyna jak zawsze promienna, radosna, troskliwa. Masz dosyć ciepłej odzieży? Czy ten diabelny silnik chodzi już jak trzeba? Czy masz owoce? Czy za te wszystkie wspaniałości z "Ocioszyńskiego" i "Kuźnicy" (wysłałem jej listę) płaciłeś, czy po prostu ci wspaniali ludzie podzielili się z tobą własnymi zapasami? Niestety pół rozmowy schodzi na sprawy techniczne, formalne, wydawnicze, ale pozostała połowa to już tylko słońce, miód i zapach wiosny kalifornijskiej.<br> Po bajońskich rachunkach rozmowy nasze są teraz krótsze. Trudno