wszystko przepadło.<br>Janusz i Karolek stanęli w obliczu wyrzucenia ze spółdzielni mieszkaniowej, która natrętnie domagała się od każdego z nich skromnej sumy szesnastu tysięcy, przy czym, dzięki krwawicy protoplastów, Januszowi brakowało zaledwie dziewięciu tysięcy, a Karolkowi ośmiu. Piękna Barbara utknęła w samym środku remontu mieszkania. Zaabsorbowany doktoratem z chemii jej współmałżonek odmówił udziału w tej budowlanej imprezie i cały ciężar odpowiedzialności spadł na jej barki. W jej pięknych oczach płonęły ponure blaski, kiedy możliwie słodkim głosem zapewniała przez telefon stolarza, iż z całą pewnością w ciągu najbliższych trzech tygodni uiści zaległą sumę siedmiu tysięcy. Ponure blaski wywoływała nie mniej ponura pewność