zawdzięczają Duńce, uroczemu jamnikowi szorstkowłosemu. Podczas obchodu nor, chłopcy zlokalizowali w jednej z nich lisa. O jego obecności świadczyło zachowanie suki, ujadanie i odgłosy walki dochodzące spod ziemi. Lis nie dał się wygonić z nory, ale chłopcy byli na to przygotowani. Zbyszek wziął Duńkę na smycz i czyniąc wiele hałasu, wspomagany w tym przez wyrywającą się do nory sukę, odszedł w kierunku wioski. Przy norze, w ciszy, został Mariusz i Krzysiek. <br>W płytkich, nie rozbudowanych norach jest to niezawodny sposób. Lis niepokojony przez jakiś czas, traci zaufanie do swej kryjówki i opuszcza ją. Tak było i tym razem. Po dłuższej chwili