Doors było oczywiście ponaddziesięciominutowe The End ze sławnym "edypowym" fragmentem "Ojcze. . . chcę cię zabić. Matko. . . chcę cię zerżnąć" (z wersji płytowej to ostatnie słowo zostało usunięte) . Kołyszący rytm i niby-indyjska melodia utworu działała na wyobraźnię niczym narkotyk, słowa zaś - oniryczny obraz dwojga ludzi szukających schronienia przed zagładą- stanowiły prawdziwy wstrząs dla hipisowskiej widowni. To nie był hymn "lata miłości". I rychło wszyscy ci, którzy nie dowierzali szlachetnym i optymistycznym hasłom wyśpiewywanym przez wykonawców flower- power, pod pisali w sercach pakt z Morrisonem.<br>Koncerty Doorsów przypominały pogański rytuał - Morrison tarzał się po ziemi, wił wokół statywu mikrofonu, skakał, potrząsał grzywą, Densmore