o tym - powiedział wreszcie <br>oderwawszy wzrok od dalekich drzew. - I dwa lata temu jeździła ze mną do Warszawy, <br>by cię do nas zaprosić.<br> - Jak to? - zatchnęła się zdumieniem Ula. - Zaprosić?<br> - Twoje ciotki prosiły, żeby odłożyć to na później -ciągnął ojciec spokojnie <br>i smutno. - Uważały, że byłby to dla ciebie wielki wstrząs zobaczyć kogoś obcego <br>na miejscu matki, do której byłaś bardzo przywiązana. Że jak będziesz starsza, <br>to może pogodzisz się z tym łatwiej.<br> -Nie powiedziały mi o tym... - myślała gorączkowo. Nie powiedziały!<br> - Mówisz, że widzieliśmy się pięć razy. Ale ja... zawahał się, wyznanie, które <br>miał zrobić, napełniało go wyraźnym skrępowaniem &lt;page nr=268&gt;. - Ale